Ασβεστώδης προστατίτιδα

Η ασβεστώδης προστατίτιδα είναι μια ασθένεια κατά την οποία σχηματίζονται πετρώδη εγκλείσματα (ή πέτρες) στους πόρους του προστάτη. Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα χρόνιας προστατίτιδας. Οι πέτρες σχηματίζονται από άλατα ασβέστη, φωσφορικά άλατα και εκκρίσεις προστάτη. Ασθενείς διαφορετικών ηλικιακών ομάδων αντιμετωπίζουν το πρόβλημα: 30 - 40 ετών (λόγω χρόνιας προστατίτιδας), 40 - 60 ετών (λόγω αδενώματος προστάτη), από 60 ετών (λόγω επιδείνωσης της οικείας λειτουργίας).

Συμπτώματα ασβεστολιθικής προστατίτιδας

Υπάρχουν εξωγενείς και ενδογενείς τύποι λίθων. Η σύνθεση των εξωγενών λίθων μπορεί να συγκριθεί με αυτές του ουροποιητικού συστήματος. Μπορούν να προκύψουν από αδένωμα του προστάτη και χρόνια φλεγμονή και είναι πιο συχνές στα άπω μέρη του προστάτη. Ο ασθενής μπορεί να ζήσει με ενδογενείς πέτρες για πολλά χρόνια γιατί δεν προκαλούν καμία ενόχληση, πόσο μάλλον πόνο. Η αιτία της είναι η συμφορητική προστατίτιδα. Τα συμπτώματα και η θεραπεία της ασβεστολιθικής προστατίτιδας απαιτούν την προσοχή των επαγγελματιών.

Αιτίες ασβεστωτικής προστατίτιδας

Η χρόνια ασβεστώδης προστατίτιδα οδηγεί σε φλεγμονή και συμφόρηση του προστάτη. Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη, η απουσία στενών επαφών ή η ανωμαλία τους, καθώς και η ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα οδηγούν σε λανθασμένη κένωση του προστάτη. Όταν παρατηρείται μόλυνση του ουρογεννητικού συστήματος σε συνδυασμό με αυτούς τους παράγοντες, η φύση της έκκρισης του προστάτη αλλάζει σταδιακά.

Η νόσος μπορεί επίσης να προκληθεί από ουρηθρο-προστατική παλινδρόμηση, κατά την οποία μια μικρή ποσότητα ούρων εισέρχεται στους πόρους του προστάτη κατά την ούρηση από την ουρήθρα. Τα άλατα που υπάρχουν στα ούρα σταδιακά μετατρέπονται σε πέτρες. Η ουρηθρο-προστατική παλινδρόμηση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα τραύματος στην ουρήθρα, ως αποτέλεσμα διουρηθρικής εκτομής του προστάτη αδένα, στένωση ουρήθρας. Τα ούρα μπορούν να εισέλθουν στον προστάτη μετά από αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων στα γεννητικά όργανα, τη χρήση καθετήρων ή την παρουσία λίθων στα νεφρά ή την ουροδόχο κύστη. Οι πέτρες αποτελούνται κυρίως από ουρικά, οξαλικά και φωσφορικά.

Η χρόνια ασβεστώδης προστατίτιδα μπορεί να επηρεάσει την αναπαραγωγική λειτουργία.

Συμπτώματα ασβεστολιθικής προστατίτιδας

Σημάδι ασβεστολιθικής προστατίτιδας είναι ο πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στο περίνεο, στους όρχεις, στο ιερό οστό και στο όσχεο. Η διάμετρος και ο αριθμός των λίθων επηρεάζουν άμεσα την ένταση του πόνου.

Ο πόνος συχνά αυξάνεται κατά τη διάρκεια και μετά τη σεξουαλική επαφή, αφού κάθεστε σε σκληρά αντικείμενα, ενώ περπατάτε ή λόγω δονήσεων. Ο πόνος μπορεί να εκπέμπεται στο πέος και στο όσχεο.

Τα σημάδια της ασβεστώδους προστατίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα φαινόμενα:

  • συχνουρία;
  • ακράτεια ούρων?
  • η εμφάνιση μικρής ποσότητας αίματος στο σπέρμα.
  • αναφροδισία;
  • στυτική δυσλειτουργία.

Ένα μήνα μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, μπορεί να εμφανιστεί διαταραχή στη γενική κατάσταση του ασθενούς: μπορεί να παρατηρηθεί κακουχία, μειωμένη απόδοση, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα και ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας.

Διάγνωση ασβεστοειδούς προστατίτιδας

Κατά την εξέταση ενός ασθενούς, ένας ειδικός μπορεί μόνο να υποθέσει ότι ο ασθενής πάσχει από ασθένεια. Το υπερηχογράφημα του προστάτη, η μαγνητική τομογραφία και η αξονική τομογραφία βοηθούν στην ανίχνευση και επιβεβαίωση της διάγνωσης της ασβεστολιθικής προστατίτιδας.

Το επόμενο βήμα είναι μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων που προσδιορίζουν την παρουσία λίθων στον προστάτη, καθώς και την παρουσία και τον βαθμό της φλεγμονώδους διαδικασίας. Οι ακόλουθες εξετάσεις απαιτούνται συχνότερα:

  • γενική εξέταση ούρων (επιβεβαίωση είναι η παρουσία αίματος, μεγάλου αριθμού λευκοκυττάρων, πρωτεϊνών και επιθηλιακών κυττάρων).
  • γενική εξέταση αίματος (αυξημένη ESR, αυξημένος αριθμός λευκοκυττάρων).
  • Σπερμογράφημα (παρατηρείται αίμα, μειώνεται η κινητικότητα και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων).
  • Προσδιορισμός του επιπέδου του ειδικού για τον προστάτη αντιγόνου για την ανίχνευση ογκολογικών όγκων.
  • Εξέταση των εκκρίσεων του προστάτη (σημειώνονται αμυλοειδή σώματα, περισσότερα λευκοκύτταρα και επιθήλιο).

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της ενόργανης εξέτασης, ορισμένα σημεία επιτρέπουν την επιβεβαίωση της διάγνωσης:

  • Μπορείτε να μάθετε εάν υπάρχουν πέτρες απευθείας στον προστάτη μέσω υπερηχογραφικής εξέτασης.
  • Η αξονική τομογραφία του προστάτη βοηθά στον εντοπισμό της θέσης και στον προσδιορισμό του μεγέθους.
  • Με μαγνητική τομογραφία του προστάτη είναι επίσης δυνατό να ληφθούν πληροφορίες για το πώς σχηματίζονται οι πέτρες.

Θεραπεία της ασβεστωτικής προστατίτιδας

Η θεραπεία της ασβεστώδους προστατίτιδας συνταγογραφείται και πραγματοποιείται από ειδικό. χρησιμοποιεί χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική αγωγή.

Κατά τη θεραπεία της ασβεστώδους προστατίτιδας, ο γιατρός συνήθως επιλέγει μια φαρμακευτική μέθοδο, υπό την προϋπόθεση ότι το μέγεθος της πέτρας δεν υπερβαίνει τα 4 mm. Ο ασθενής λαμβάνει αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιβιοτικά και φάρμακα που ομαλοποιούν την κυκλοφορία του αίματος, από το στόμα και με ένεση. Χρησιμοποιούνται επίσης φυτικά φάρμακα. Κατά τη διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής, είναι σημαντική η συνεχής παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό.

Η φυσικοθεραπεία είναι αποτελεσματική και σε πολλές περιπτώσεις διευκολύνει τη διέλευση των λίθων. Η θεραπεία με μαγνητικό πεδίο, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται με επιτυχία, καθώς βελτιώνει σημαντικά τη μικροκυκλοφορία στο αίμα και έχει αναλγητική και καταπραϋντική δράση. Συχνά συνταγογραφείται θεραπεία με υπερήχους, κατά την οποία ο εκπομπός έρχεται σε επαφή με το δέρμα μέσω ειδικής γέλης.

Η ηλεκτροφόρηση φαρμάκου, στην οποία το φάρμακο χορηγείται μέσω της επιφάνειας του δέρματος ή της βλεννογόνου με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, δείχνει καλά αποτελέσματα. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να εγκαταλείψετε το μασάζ του προστάτη, σε αντίθεση με τη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, στην οποία χρησιμοποιείται αποτελεσματικά.

Σχετικά πρόσφατα, η θεραπεία του προστάτη με λέιζερ χαμηλής συχνότητας άρχισε να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με φάρμακα. Με μια τέτοια θεραπεία, οι πέτρες σταδιακά διασπώνται και απεκκρίνονται στα ούρα.

Για μεγάλες πέτρες, η φαρμακευτική θεραπεία δεν φέρνει αποτελέσματα. Για τη θεραπεία της ασβεστοειδούς προστατίτιδας πραγματοποιείται χειρουργική επέμβαση. Ο χειρουργός αφαιρεί τις πέτρες μέσω μιας τομής στο περίνεο ή την υπερηβική περιοχή.

Η ασβεστώδης προστατίτιδα συνδέεται συχνά με την ΚΥΠ. Σε αυτή την επιλογή επιλέγεται προστατεκτομή, αδενοεκτομή ή TUR του προστάτη.

Προστατεκτομή είναι η αφαίρεση του αδένα του προστάτη, η οποία γίνεται με γενική αναισθησία. Τα σπερματικά κυστίδια αφαιρούνται επίσης κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Η επέμβαση μπορεί να γίνει στην κοιλιά. Ετοιμάζεται το περίνεο ή το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Μετά την αφαίρεση, εφαρμόζονται βελονιές.

Είναι επίσης δυνατή η επέμβαση με ενδοσκόπιο κάνοντας πολλές παρακεντήσεις στην κοιλιακή κοιλότητα. Σε αυτή την περίπτωση, η αποκατάσταση γίνεται πιο γρήγορα.

Η αδενομεκτομή χρησιμοποιείται για μεγάλα αδενώματα. Η πρόσβαση γίνεται μέσω της κοιλιακής κοιλότητας. Η επέμβαση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από επιπλοκές: συρίγγια της ουροδόχου κύστης, λοιμώξεις των ουρογεννητικών οργάνων, ακράτεια ούρων κ. λπ.

Η διουρηθρική εκτομή του προστάτη περιλαμβάνει την αφαίρεση μιας υπερπλαστικής περιοχής του προστάτη μέσω της ουρήθρας με τη χρήση ρεσεκτοκυστοσκοπίου. Αυτή η επέμβαση είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει παρενέργειες και η περίοδος αποκατάστασης είναι μικρότερη.

Η σωστή διατροφή είναι σημαντική όχι μόνο για την πρόληψη, αλλά και για τη θεραπεία της χρόνιας ασβεστωτικής προστατίτιδας. Η δίαιτα συνταγογραφείται από τον θεράποντα ιατρό με βάση διάφορα κριτήρια και παράγοντες. Καταρχήν, οι ζωμοί κρέατος, ψαριού και μανιταριών καθώς και σάλτσες, πικάντικα πιάτα, μπαχαρικά, σκόρδο, κρεμμύδια και ραπανάκια εξαιρούνται από την καθημερινή διατροφή. Περιορίστε την κατανάλωση οσπρίων, λάχανου, πλήρους γάλακτος και άλλων τροφών που προάγουν το φούσκωμα. Ο γιατρός συνιστά να πίνετε πολλά υγρά.

Όσο νωρίτερα επισκεφτεί ο ασθενής έναν ειδικό, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση για τη θεραπεία αυτής της νόσου. Εάν δεν πραγματοποιηθεί θεραπεία της ασβεστώδους προστατίτιδας, είναι πιθανή η απώλεια της αναπαραγωγικής λειτουργίας, η στυτική δυσλειτουργία, η ακράτεια ούρων, η σκλήρυνση ή το απόστημα του προστάτη και ο τραυματισμός των ιστών κοντά στον λίθο.

Πρόληψη της ασβεστολιθικής προστατίτιδας

Η πρόληψη αυτής της νόσου είναι σημαντική για άνδρες όλων των ηλικιών και περιλαμβάνει:

  • προληπτικές εξετάσεις, έλλειψη αυτοθεραπείας.
  • Αποβολή της νικοτίνης από τη ζωή και κατάλληλη κατανάλωση αλκοόλ.
  • διατήρηση μιας σεξουαλικής ζωής κατάλληλης για την ηλικία.
  • πρόληψη λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων.
  • σωματική δραστηριότητα;
  • Διεξαγωγή θεραπείας μολυσματικών ασθενειών.